بررسی شیوع لیشمانیوز جلدی در شهرستان کاشان، سالهای ۷۹-۱۳۷۳

سابقه و هدف: با توجه به افزایش سالانه موارد لیشمانیوز جلدی در نقاط مختلف کشور و بروز مشکلات فردی و صرف هزینه های سنگین اقتصادی برای بیماران مبتلا، این مطالعه به منظور تعیین شیوع لیشمانیوز جلدی در بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه های تشخیص طبی شهرستان کاشان طی سالهای 79-1373 انجام گردید. مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی روی تمامی بیمارانی که به طور مستقیم مراجعه نمودند، انجام گرفت، سن، جنس، شغل، محل سکونت و تعداد ضایعه در فرم اطلاعاتی ثبت گردید و به منظور مشاهده جسم لیشمن از افرادی که دارای ضایعه مشکوک بودند، نمونه برداری صورت گرفت که پس از رنگ آمیزی با گیمسا با کمک میکروسکوپ نوری توسط متخصص انگل شناسی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در این مدت، 3028 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند که 8/50درصد مذکر, 2/49 درصد مونث بودند. بیشترین فراوانی آلودگی (9/37 درصد) در گروه سنی 10- 0سال بود. هم چنین 3/30 درصد افراد مبتلا بیش از یک زخم فعال داشتند بیشترین فراوانی زخم ها (6/45 درصد) در دست ها مشاهده گردید. یافته دیگر تحقیق نشان داد بیشترین میزان آلودگی در ماه های آبان و آذر (20 و 26درصد) و کمترین آن در تیرماه (5/2 درصد) می باشد. بیشترین مـوارد ابتلا 40 درصد در سال 1375 و کمترین آن (3/4 درصد) در سال 1378 بود. نتیجه گیری: باتوجه به شیوع لیشمانیوز حنجری در منطقه مورد بررسی در سالهای مختلف لازم است در زمینه کنترل و پیشگیری از لیشمانیوز اقدامات بهداشتی موثر و همه جانبه به عمل آید تا ضمن جلوگیری از انتشار بیماری، موجبات سلامت جامعه را فراهم سازد.